De eerste dagen in de jungel
15 juli 2011 - Yogyakarta, Indonesië
Hier een "korte" update vanuit Yogya:
Essentials:
- We zijn veilig terug uit de jungle van Ujung Kulong
- Nemo is inmiddels terecht (hij verschool zich met zijn pa in een anemoon)
- De onderwatercamera doet het goed
- We weten inmiddels hoe de sporen van de Javaanse neushoorn er uit zien, we weten zelfs hoe hij ruikt en hoe zijn poep er uit ziet. We hebben het beste beest zelf echter niet gezien
- Patat aan het strand, aan de rand van de jungle, ver van de beschaving is misschien decadent, maar wel heel lekker!
- Op Hetty's verjaardag aten we ijs in Dubai
- De verjaardag van Joost werd gevierd met pisang goreng (gebakken banaan) in Carita
- De verjaardagen werden nog eens dunnetjes overgedaan door de guesthouse eigenaar die samen met zijn familie een surprise-party georganiseerd had compleet met taart, toen we weer terug kwamen in Jakarta. Super!
- Vandaag met de trein naar Yogya.... je raad het al: het duurde een stuk langer dan de opgegeven aantal uren. Wel zeer comfortabel dit keer.
- Na een hotel te hebben gevonden hebben we gegeten en de was weggebracht.
Nu voor de liefhebber een wat uitgebreider verslag:
Al meteen de eerste dag in Jakarta kwamen we in aanraking met de andere opvatting van tijd die de Indonesiers er op na houden. De bus van het vliegveld naar de stad deed er uren over. Gelukkig wachtte er ons na deze reis een warm onthaal in het guesthouse van Rudy. Na een korte nacht meteen door richting het natuurgebied Ujung Kulong. De bus van Jakarta naar Labuan zou er (slechts) vier uur over doen. Dat werden er ruim vijf en een half. Naast de langere reistijd wist de bijrijder van de bus ons ook een echte buitenlandersprijs te rekenen. Het voordeel van de trip zo doen was wel dat we er meteen helemaal uit waren en het idee hadden een wereldreis te maken. Geen touristen meer en met je backpack op schoot uren in een hete bus op een te kleine stoel. Helemaal zoals het hoort dus ;-)
In Labuan werden we opgewacht door de man bij wie we de tour hadden geboekt. We werden door onze gids gereden. Nadat we waren ingecheckt in een bijna leeg hotel in de badplaats Carita gingen we naar het strand voor een wandeling. Omdat de vakantie van de Indonesiers net afgelopen was en bovendien een doordeweekse dag was het erg rustig zodat onze gebruikelijke tactiek (ergens eten waar het druk is) niet werkte. Toch lekker gegeten bij een warung langs de weg.
De tour door Ujung Kulong begon met een halve dag in de auto naar Tamanjaya. Dit dorpje ligt aan de rand van het beschermde park. Dat we dicht bij de jungle zaten bleek toen we 's middags een wandeling maakten naar een heetwaterbron in de jungle. Hier zagen we de eerste apen. 's Avonds konden we vanaf de veranda eerst kleine vleermuisjes en daarna de reusachtige vliegende vossen zien.
De volgende dag gingen we vroeg op om met twee dragers en een gids aan onze 3-daagse trekking te beginnen. Om ons van luxe eten in de jungle te voorzien (incl. fruit, groenten, toast, eieren, aardappels om friet van te maken in de wok, etc), gingen de twee dragers gebukt onder een enorme last. Voor drie dagen moest er water worden meegenomen. Daarnaast een overvloed aan eten en kookgerei. De dagen lopen door de jungel waren voor ons al pittig met een half volle backpack, maar voor hun moet het veel zwaarder zijn geweest. We hebben ze niet horen klagen. Vooral de oudste van de twee (opa van het zoontje van de tweede drager) had er flink de vaart in. Het was een hele bijzondere tocht! We hebben veel gezien en beleeft. De spottinglijst houden jullie tegoed.
Na drie dagen lopen wachtte de boot die ons naar het eerste van drie tropische eilanden bracht ons op. Daar stonden we oog in oog met watervaranen (monitor lizard), makaken en herten. Daarnaast kwamen we tijdens het snorkelen de volgende dag een breed aanbod aan koraalvissen tegen. Tussen al dat zeeleven vonden we dus ook Nemo (de clownvis) voor het eerst.
De volgende dag met de boot naar het volgende eiland via een andere snorkelspot. Dat eiland had dit keer geen bountystrand, maar vooral mangroven. Vanaf hier gingen we de volgende ochtend met een kano een rivier op om te kijken of we wild konden spotten. Geen pytons en wederom geen neushoorn. Wel weer sporen en de lucht van neushoorn. We waren weer te laat. We besloten deze geweldige tour met het snorkelen bij een atol. Dit is een eiland onstaan uit koraal en in dit geval zo klein dat je maar een paar minuten nodig hed een rondje rond het eiland te lopen. Het rif eromheen was schitterend. Hier ook een (niet mensen-etende) haai gezien.
Die avond gingen we per bus weer naar Jakarta zodat we vanaf daar de trein naar Yogya konden nemen. Tot onze grote verassing werden we daar onthaald door de gastheer met zijn familie met een surpriseparty! We dachten dat het meisje (de dochter van Rudy) zo aan het giegelen was omdat ze in pyama open deed, maar toen we binnen kwamen begonnen ze allemaal te zingen en werd ons een taart met onze namen voorgehouden waarvan we de kaarsjes uit moetsen blazen! Bovendien kregen we voor deze nacht de deluxe kamer! Superlief allemaal! En dan te bedenken dat ze zo lang op ons hadden moeten wachten (ja, de bus deed er weer anderhalf keer zo lang over). Ook onze laatste nacht in Indonesie zullen we hier doorbrengen. Het is leuk om bij zo'n aardige familie te verblijven en we hopen de laatste dag ook weer wat meer tijd te hebben om er rustig te kunnen ontbijten en te praten met Rudy.
Zo, dit is wel weer even genoeg voor nu. Jullie zijn inmiddels vast wel benieuwd naar de foto's.... Die moet je vooral eens komen bekijken als we weer thuis zijn ;-)
Nog nooit van vliegende vossen gehoord, hoe gaaf is dat! En het zien van een nemo als life experience, echt leuk.
Ik wens jullie heel veel plezier! X
een jaloers makende tocht weer zo te lezen! We zijn benieuwd naar jullie volgende ervaringen, heel veel plezier verder!
Heel veel plezier nog!
Liefs van ons allen.
Klinkt allemaal super goed en leuk! Proost op een heerlijke vakantie! Hier ook alles super!
Groetjes!
gr. Annelies
Liefs van Léontine en Peter
Helemaal te gek jullie reis, het lijkt ons adembenemend. Wij lezen jullie verslag als bladzijden uit een boek van Paul Theroux. Geniet ze de komende weken, gr.Hein en Lianne