Avonturen rond de kalksteenrotsen

Dit keer geen essentials, maar een uitgebreider verhaal over onze avonturen rond Yangshuo. In het vorige bericht moest er zo veel worden beschreven dat het een beetje kort door de bocht moest. Nu hebben we een "rustdag" (we zijn alleen even naar de stad gefiets om wat inkopen te doen) voordat we straks een taxi hebben naar het busstation. Vandaar moeten we naar Guilin om de nachttrein richting Hongkong te nemen.

Van de rijstterassen naar het karstgebergte rondom Yangshuo

Toen we op het busstation van Guilin aankwamen werden we, zoals bijna altijd bij dit soort steden, opgewacht door een legertje mannen en vrouwen die ons wel naar overal wilde brengen en voor een speciale prijs ;-) Omdat wij zo aardig waren enzo. Hetty bleef iets te lang met een van hen praten waardoor we uiteindelijk zwichtte voor een vervoer per vlot naar Yangshuo. We zouden eerst per bus naar zijn vissersdorp waar we per vlot naar het "centrum van Yanshuo" gebracht zouden worden. Het was goedkoper dan eerdere aanbiedingen die we hadden gezien en gekregen, en de man leek ons wel betrouwbaar. Hoewel het per bus maar anderhalf uur is naar de stad en met het vlot een stuk langer zou duren besloten we toch de toeristische route te nemen. We moesten een eind naar een bushalte lopen vanwaar we een soort lijnbus namen die 50 minuten onderweg was naar het vissersdorp. Heerlijk even de airco in na zo lang in de hitte te hebben gestaan... Daarna moesten we even wachten zodat we een klein busje voor het laatste stukje konden nemen. Bij de overstap hadden we wat tijd zodat Hetty weer een watermeloen kon kopen. Die had ze vandaag immers nog niet gehad ;-) In het vissersdorp konden we even naar de wc in zijn huis. Voor het huis was duidelijk te zien hoe hoog het water een maand geleden nog had gestaan. Twee maanden van veel regen hadden zelfs het onderste gedeelte van zijn huis overstroomd. Aan de verse verf was te zien dat alle schade nu weer was hersteld. Voor het huis stond een boom met kleine oranje vruchtjes. Die liet hij me proeven. Een beetje bitter, maar ook zoet en zuur. Best lekker. Hij stond er op dat we een plastic zakje vulde om aan boort op te eten. Toen we ons geïnstalleerd hadden op het uit kunststof buizen bestaande vlot bleek niet hij, maar zijn niet engels sprekende broer ons te vervoeren. Geen punt natuurlijk... Hij luste ook wel een stukje meloen. De tocht was schitterend. Badende waterbuffels in de schaduw van over de rivier leunende bamboehalmen, omzoomd door de met bomen en struiken behaarde rotsen. We zaten een goede twee uur op het water waarbij we ook het beroemde landschap van het 20 yan briefje voorbij zagen komen.
Op een gegeven moment stuurde hij de kant in en legde aan. We vroegen nog "Yangshuo?", maar een grijns later kwamen we er achter dat die stad nog wel een stuje verder was. We lieten ons maar door een golfkarretje naar het dichtsbijzijnde stadscentrum (Xingping) brengen en moesten daar een bus nemen die weer een uurtje onderweg was naar Yangshuo. Toen waren we natuurlijk nog niet in het hostel. Van het hostel hadden we begrepen dat we voor 30 een taxi moesten kunnen nemen. De elektrisch aangedreven driewielers op het busstaion deden het natuurlijk niet voor die prijs. Na lang onderhandelen hebben we maar 5 extra gedoneerd om op de plaats van bestemming aan te komen. Na zo'n beetje elk vervoersmiddel denkbaar te hebben benut en bijna een dag onderweg te zijn geweest bleek het uitzicht de moeite waard. Dankzij de belgische manager Tripper was de koelkast gevuld met belgische bieren. Duvel, Leffe, Chimae, Rochfort, mmmm. Hun applecrumbel mocht er overigends ook best zijn.
Voor de volgende dag hadden we al snel een plan getrokken: met de fiets naar een grottensysteem met bootje, druipstenen, modderbad en heetwaterbronnen, en daarna de beroemde "moonhill" beklimmen. Of dat laatste een goed idee was met 37 graden viel nog te bezien, maar het uitzicht daarboven was volgends Tripper geweldig... Eerst dus naar de grot. In het hostel hadden we al een kaartje gekocht en toen we bij de weg een bord "watercave" zagen dachten we: daar zijn we dan. Vandaar moesten we immers met een busje naar de grot gebracht worden. En zo geschiedde, we werden bij een ingang van een grot gebracht. Het bleek echter niet de grot te zijn die we hadden gereserveerd, maar de "moon water cave". Na een kort overleg met het hostel, die ons verzekerde dat dit ook wel ok was, besloten we ons toch maar weer in de boot te laten nemen. De onderdelen waren gelijk met de andere grot, maar het was hier waarschijnlijk een stuk rustiger. De overbekende druipstenen lieten zich hier van wat dichterbij zien dan we gewend waren uit Europa. Aanraken was hier heel gewoon en we slopen door gangetjes dieper de grotten in waar ze onderin een bad hadden gemaakt met heel zout modderwater. Daar bleef je lekker in drijven en kon je je met klei insmeren voor een mooie huid. Daarna konden we ons afspoelen in een snelstomende ondergrondse beek. Weer buiten de grot bleken de foto's die ze van ons gemaakt hadden zo leuk dat we voor het eerst zijn gezwicht...
De moonhill was daar vlak bij. Nadat we gegeten hadden (Hetty at twee enorme karpers!) klommen we omhoog. Boven, onder de boog was het uitzicht mooi, maar we wilde het uitzicht zoals ons was beschreven wel zien. Er was een ander pad daarboven, maar daar stond een verboden toegang bordje. Na even te hebben gedraald voor de ingang besloten we het er toch maar op te waen. We wilde op de boog komen en dit was onze enige kans! Via een smal paadje slingerde we omhoog. Boven een fantastisch uitzicht. Wel een beetje een raar idee dat er onder je niets is, terwijl je het idee hebt dat je op een berg staat. We slopen stilletjes terug naar het gewone pad en namen weer de trap naar beneden. Daar wachtte ons een lekker mangosapje. Die konden we wel gebruiken ;-)
De volgende dag hebben we een dag op het minder bevaren deel van de Li rivier gevaren. Leuk om zelf een beetje rond te peddelen. De schoonheid van de omgeving was hier niet minder dan het noordelijke deel van de rivier.
Die middag moesten we weer verhuizen. We hadden namelijk het leukste hostel van de omgeving maar een nacht weten te boeken. We wilde na alle verhalen en aanbevelingen toch eens zien hoe leuk het door nederlanders opgezetten hostel werkelijk was. Het doet een beetje mediteraans aan door het kleurgebruik en alles is hier "on-chinees" netjes en dat is eigenlijk wel een leuk voor de afwisseling. Zoals in het vorige bericht al gepost: heerlijke appeltaart en koffie. We konden hier ook eindelijk eens een tendem huren. Dat was lachen! We hebben heerlijk gefiets en door een kleine navigatiefout hebben we een hele lange tocht gemaakt zodat we, bij de drakenbrug aangekomen, wel zin hadden in zwemmen. Na het zwemmen namen we een stuk een bamboevlot, waarbij de fiets achterop het vlot werd gelegd. Dit was een rustig stuk. Het eind van het stuk bleek het al een stuk drukker te worden. Af en toe moesten we met het vlot een dam af wat een grote plons gaf. Op het water lagen wat vlotten met fotostudio's vanwaar foto's werden gemaakt die je weer (gelammineerd en al) kon kopen. De tweede keer zwichtte we. Deze was wel erg grappig ;-)
Terug in het hostel hadden we majongles. Dat was leuk en we hoorden meteen waar we een echte set konden kopen en hoe veel dat moest kosten. Die hebben we vandaag dus gescoord! Ergens op een lokale markt, helemaal achterin, goed verstopt. We zijn helemaal blij! Nu moeten we dit 5 kilo zware boxje nog thuis krijgen...

Misschien posten we nog iets in Hongkong, maar dat schijnt zo goed voorzien te zijn van draadloos internet dat ze daar geen computers meer neerzetten voor je. Je kan immers met je eigen laptop werken...

Later dus meer, persoonlijk of nog een keertje via de blog.