7 days in Tibet

Dit is al weer de 7e dag dat we in Tibet zijn (de aankomst avond/nacht niet meegerekend) en het is hier super mooi. We zijn op dit moment in Gyantse, een levendig stadje met zo'n 15.000 inwoners.

Reizen in Tibet is mooi, maar niet altijd makkelijk. Volgens onze gids hoort dat erbij. Zo bleek onze fitheid in het laagland niet voldoende om de fietstocht in de buurt van Lhasa glansrijk te volbrengen... Op onze mountainbikes fietsen we naar het Drepung klooster, wat wat hoger lag. Zo moesten we dus klimmen met de fiets. Na een lekke band werd de klim voortgezet en kwamen we volledig buiten adem aan. De gids vond het een goed idee de fietsen mee naar boven te duwen over de trappen heen langs alle tempels, om daarna naar beneden te scheuren. Dat naar beneden scheuren was inderdaad een goed idee, want eenmaal boven aangekomen bleek de tocht in ieder geval Joost toch wat te veel... Barstende koppijn en misselijk. Zo zagen we de schildering op de rotsen en bijeenkomsthal maar zeer vluchtig om erna terug te keren naar het hotel. Daar werd Joost opgelapt met extra zuurstof en anti-hoogteziekte pillen... Het tweede klooster van de fietstocht hebben we die dag niet meer gezien, maar dat gaan we morgen misschien doen.
Zuurstof is hier overal te koop in de apotheken en in de tenthotels bij het Everest bacecamp. Het zit in een spuitbus, alsof het haarlak is... Verder is onze gids ook dokter, dus dat is een fijn idee. Al zit hij ook boordevol adviezen als 'drink tibetan water, yak butter tea' 'eat tsampa' (een soort pap van geroosterd roggemeel wat hier veel wordt gegeten) en vooral 'drink like a fish, be strong as a yak!'. Leuke adviezen, maar of ze allemaal even goed bijdragen aan het voorkomen van hoogteziekte weten we niet :-).

Sinds we onze beperkingen kennen doen we het wat rustiger aan (onze wandelsnelheid was zo'n 2 km per uur en nu al weer iets meer), maar daardoor wordt het er niet minder op. Een paar dagen geleden verlieten we Lhasa om richting Mount Everest te gaan. We zijn daarbij erg blij met de landcruiser waarin we reizen. Menig voertuig halen we in, ook bussen en auto's die vaststaan in de modder...
De reis voerde ons op de eerste dag langs de Brahmaputra naar Shigatse. Ons oorspronkelijke reisplan is overigens omgegooid, omdat de weg naar het meer en de gletsjer die we eerst zouden bezoeken was weggespoeld... Als het goed is ligt die weg er morgen weer en kunnen we er dan wel heen. In Shigatse bezochten we wederom een klooster.

De dag erna begonnen we met een bezoek aan nog een klooster in het dorp Sakya. Het dorp en klooster lagen idyllisch onderaan een stijle berghelling. Die dag hadden we 'good karma'. Onze gids was al honderden keren in het klooster geweest, maar nog nooit was een bepaalde kapel open geweest met daarin de stupa's van belangrijke leermeesters. De bouwstijl van het klooster was anders dan van andere kloosters. Alle muren was hier donkergrijs met een witte en rode band. Vanaf de muur rondom het klooster was er een mooi uitzicht over het klooster zelf, het dorp, de bergen en de vallei.

Daarna vervolgenden we onze weg over bergpassen van 5200 m richting Everest. Het is geen sinecure daar te komen. De laatste 3 uur gaan over hobbelige dirtroad en bovendien moesten we langs 3 checkpoints met paspoortcontrole. Daar staat tegenover dat het uitzicht op elk moment van de route fantastisch is. We reden over en langs hoge bergen, schattige oude boerendorpjes, waarvan menig buitenmuur was bedenkt met een laag koeienvlaaien die daar lagen te drogen om te dienen als brandstof voor de kachel. Wederom hadden we die dag good karma, niet omdat we de Everest zagen bij aankomst, want die zat nog in de wolken, maar wel omdat Joost zich goed genoeg voelde om in het tenthotel bij het eerste basecamp te overnachten. Overigens werd ook Hetty die nacht de hoogte wat te veel: misselijk en hoofdpijn. Onze pijntjes verdwenen de volgende ochtend als sneeuw voor de zon bij het zien van de eeuwige sneeuw van de mount Everest.
Toen we voor de zon op kwam richting wc wandelden was de lucht helder en de mount Everest dus goed te zien. Na zonsopgang gingen we snel ontbijten en richting het tweede basecamp, een paar kilometer verder dan het tenthotel. Gelukkig hadden we de aanblik van de Everest van te voren al goed in ons opgenomen en waren we vroeg opgestaan, want eenmaal bij het basecamp was de berg der bergen gehuld in een dikke mist. Na verloop van tijd loste die iets op, wat goed was voor fantastische mystieke plaatjes, maar de Everest liet zich niet meer zien. Later, op de terugweg, bij het hoogst gelegen klooster van de wereld werd ons toch nog een keer een blik gegund op de kolossale berg.

Nog wat over de overnachting: bij het eerste basecamp staan allemaal tenten opgesteld waarin verschillende nomaden families een tenthotel houden. Zij verblijven van mei tot en met oktober in het tenthotel en verblijven de rest van het jaar bij hun familie in lagergelegen dorpjes. In de tent stonden banken/ bedden, een kachel op koeienvlaaien om het lekker warm (en rokerig) te maken, het was aangekleed met traditionele tibetaanse meubels en doeken en je kon er ook nog eten bestellen. Onze koppen thee werden constant bijgevuld, of we er nou uit hadden gedronken of niet. De mensen waren super vriendelijk. Buiten was nog een wc te vinden (huisje met gaten in de grond) en ons gezicht konden we wassen met het smeltwater van de Everest, want langs het kamp stroomde. Kortom, een bijzondere overnachting.

Gisteren reden we terug vanaf Everest naar Shigatse waar we bijkwamen van de zware hoge trip. Vanmorgen gingen we naar Gyantse, waar we nu dus nog zijn. We hebben hier het klooster bezocht en de bijbehorende kumbum, een stupa met daarin 108 (een heilig getal in het boeddhisme) en 100.000 beelden. In de kapellen waren hele mooie muurschilderingen die al honderden jaren behouden waren gebleven. Vanaf de bovenste verdieping hadden we mooi uitzicht over het stadje en het fort. Achter het klooster liepen vele pelgrims de kora rondom het klooster. In een lange sliert klauterden ze met hun gebedswielen de heuven op.
Na ons bezoek aan het klooster beklommen we het oude fort van Gyantse. Het fort is niet meer in gebruik en grotendeels gerestaureerd. De kamers waren leeg, op een paar na waar de oude situatie met poppen werd nagebootst. Van bovenaf kon je wel mooi uitkijken over het klooster, de stupa, Gyantse en de vele rogge en gele koolzaadvelden in de vallei.
Inmiddels is het buiten weer aan het donderen en regenen, een goed moment dus om even te internetten en ondertussen weer eens even rustig aan te doen. We hebben nu dus wat foto's geupload. Een stuk of 5 staan los op de site. De rest proberen we via flickr te uploaden, maar waar die verschijnen weten we nog niet.